Sunday, September 28, 2008

the bail-out era: το τελευταίο κόλπο




O Πρόεδρος Μπους διέγνωσε ορθά το πρόβλημα όταν είπε πως η Ουώλ Στριτ μέθυσε και περνά τη φάση του χανγκοβερ. Το ζήτημα είναι ότι οι άνθρωποι που τους ζητάτε τώρα να καθαρίσουν τα σπασμένα, δεν ήταν καν καλεσμένοι στο πάρτυ...

Rep. Lloyd Doggett


Η λέξη bailout είναι του συρμού στις τρέχουσες χρηματοοικονομικές συζητήσεις.Για να πω την αλήθεια δεν γνωρίζω πως μπορώ να τη μεταφράσω στα ελληνικά δίχως να την εκχυδαίσω υπερβολικά. Μια λύση θα ήταν να την βαφτίσω «ξεχρέωμα». Μια άλλη,λίγο πιο φορτισμένη, είναι το «ξέπλυμα».Ξέπλυμα των επιχειρήσεων από τις «τοξικές» τους επενδύσεις, (άλλη λέξη της μοδός κι αυτή). Τώρα που το σκέφτομαι το bailout μεταφράζεται κατά τρόπο εκχυδαισμένο,γιατί στην ουσία είναι μια χυδαία τεχνική.

Οι νέες λέξεις υποδηλώνουν νέους καιρούς,και οι νέοι καιροί νέα ήθη. Περνάμε , σίγουρα,μια καμπή . Το κλείσιμο του οικονομικού κύκλου μεταλάσσει βίαια τις σχέσεις μεταξύ αγοράς και πολιτικής ρίχνοντας και τα τελευταία διαχωριστικά τείχη ανάμεσα τους. Η πολιτική αρχών εξατμίζεται για να υποκατασταθεί από τον χυδαιότερο πολιτικό οππορτουνισμό που επιστρατεύεται μάλιστα στο όνομα της σωτηρίας του καπιταλισμού.

Θα τολμήσω να κάνω μια παρατήρηση. Κάθε οικονομικός κύκλος που κατά την αυστριακή θεωρία οφείλεται στις κυβερνητικές παρεμβάσεις, παράγει μια νέα όσο και προσωρινή «πλουτοκρατική» ελίτ. Αυτό το ισχυρό κοινωνικό στρώμα, που έχει βέβαια εταιρική μορφή, επωφελείται από τη νομισματική -γενικότερα την επεμβατική- πολιτική,και γίνεται τρόπον τινά το «εργαλείο» του οικονομικού κύκλου. Αναπτύσσεται παρασιτικά πάνω στο φρεσκοτυπωμένο χρήμα, εκμεταλλεύεται μέχρις εσχάτων την τεχνητή ρευστότητα, υποτιμά το ρίσκο, και καταλήγει έτσι με ταχύτατους ρυθμούς στην αυτοκαταστροφή. Η υπερεπένδυση όμως την εποχή της τεχνητής ανόδου έχει πολιτικές και πολιτιστικές προεκτάσεις. Οι όψιμοι βαρώνοι της οικονομίας δεν είναι πρόθυμοι να παρατήσουν τα όπλα εύκολα και να αποδεχτούν τη μοίρα τους.Αποπειρώνται έτσι το ύστατο μέσο σωτηρίας τους,την σταδιακή συγχώνευση τους με τον μόνο πυλώνα της κοινωνίας που μπορεί να τους σώσει,σε βάρος βέβαια του κοινωνικού συνόλου.

Μπροστά στο φάσμα δηλαδή της διάλυσης η θνησιγενής αυτή εταιρική ελίτ επιστρέφει στην μήτρα της, το κράτος και τους επιμέρους θεσμούς του. Είμαι σίγουρος ότι ασκούνται ισχυρότατες πιέσεις από τους εκπροσώπους των ετοιμοθάνατων εταιριών, που αναζητούν απεγνωσμένα ένα οριστικό ξεχρέωμα,την κάθαρση που θα τους προσφέρει η κυβέρνηση. Είμαι εξίσου σίγουρος ότι η θολωμένη από την κρίση, ματιά της κυβέρνησης βλέπει στις εταιρίες αυτές το σύνολο της οικονομίας και αντιμετωπίζει το βέβαιο τέλος τους σαν την οριστική κατάρρευση του συστήματος. Έτσι φαντάζει παντα το τέλος του επιχειρηματικού κύκλου,σαν μια μικρή «μέρα της κρίσης» απ την οποία όλοι θα βγουν όχι απλά χαμένοι,αλλά κατεστραμένοι.


Κατ αυτόν τον τρόπο,μια απαραίτητη συστημική κάθαρση, δηλαδή η αυτοδιόρθωση των αγορών,αναβάλλεται εσπευσμένα μέσω...φυσικά...του bailout.

4 Comments:

Blogger cobden said...

Σήμερα τα νέα ήταν καλά πάντως!Μπράβο στους βουλευτές που ψήφισαν ενάντια στο bail-out παρ'οτι είχαν απέναντι τους την κυβέρνηση, την Γουόλ Στρίτ, τα ΜΜΕ, τον ΜακΚεϊν, τον Ομπάμα...Να δούμε αν θα αντέξουν

3:49 PM  
Blogger Averell said...

Πολύ καλά νέα, όντως! Και η κυβέρνηση για μια άλλη φορά επέσεισε τον κίνδυνο της ολοκληρωτικής καταστροφής - εκβίασε και ψυγολογικά!

7:20 AM  
Blogger Averell said...

Χαρήκαμε πρόωρα. Ο λαϊκισμός κέρδισε. Ο πληθωρισμός παραμονεύει - και οι αριστεροί θριαμβολογούν για την επιστροφή του Keynes.

7:30 AM  
Blogger Harry Peitsinis said...

Σκοτεινά τα πράγματα δυστυχώς,αλλά κάτι μου λέει ότι ο οικονομικός κύκλος θα κλείσει δίχως να "τσακίσει" την αληθινή οικονομία. Θα πέσουμε σε ύφεση αλλά διετίας το πολύ. Το καλό με τις φουσκες είναι ότι ακομα κι όταν σκάνε αφήνουν μια υποδομή πίσω τους (πχ η ντοτ.κομ άφησε πίσω της μια υπερπλήρη διαδικτυακή κοινωνία)

1:09 PM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home